Problemen laten bij wie ze horen!

Problemen. Die komt vrijwel iedereen in deze tijd tegen. Of het nu gaat om de uitdagingen voor je gezondheid of de zorgen over je werk. Misschien merk je ook om je heen dat mensen klagen of met hun ziel onder de arm lopen. Vaak hebben we de neiging snel met een oplossing te komen, er tegenin te gaan of een poging te doen de ander te overtuigen van wat jij denkt dat het beste is.

De vraag is of de tijd en energie die dat kost tot de gewenste oplossing leidt. Vaak wil iemand alleen maar het probleem delen zonder een advies te verwachten. Bovendien geeft het de ander het idee dat hij/zij het eigen probleem niet kan oplossen. Je kunt op zo’n manier in het contact staan, dat je de verantwoordelijkheid voor het probleem niet overneemt. In deze analyse neem ik je mee naar de handige hulpregels uit het boek ‘Problemen laten bij wie ze horen[1]’:

Universele menselijke behoefte:

‘Ik ben waardevol, mijn gevoelens tellen, iemand voelt zich bij mij betrokken’ Belangrijker dus dan vertellen hoe het moet, adviseren of  oplossen is het tonen van betrokkenheid. Van daar uit kun je op een andere manier luisteren.

Valideren:

Het principe van valideren gaat over ‘het vermogen emotioneel met een ander ‘op te lopen’ zonder te proberen hem of haar van richting te laten veranderen.’ Voorbeelden van ‘validerende zinnen’

• Dat moet moeilijk voor je zijn.
• Hoe is het voor jou?
• Ik kan me voorstellen dat je je zo voelt!
• Heb je een idee wat je kan helpen?

Op die manier blijf je zelf uit de oplossingen en adviezen, en belangrijker: erken je de emotie van een ander. Toon je betrokkenheid bij wat de ander deelt en geef je de ander de ruimte om zelf tot een oplossing te komen!

Vier regels van validering:

• Met volle aandacht luisteren.
• Luisteren naar de gevoelens die worden uitgedrukt.
• Luisteren naar de behoeften die worden uitgedrukt.
• Begrip tonen door je zo goed mogelijk in de positie van de ander in te leven.

De effectiviteit van validering wordt in het boek met talloze voorbeelden duidelijk gemaakt. Het principe waarop het gebaseerd is maakt het vooral zo waardevol, namelijk het besef dat er niets is dat we helemaal voor een ander kunnen oplossen. Je kunt hulp aanbieden maar je kunt een probleem niet voor de ander wegnemen. Juist dat besef geeft een ander de ruimte daar een eigen weg in te vinden. Ik geloof dat we zelf als geen ander weten wat goed voor ons is. Door een luisterend oor te zijn, kunnen we een ander de ruimte geven de eigen oplossing te vinden. En dat vertrouwen is vaak de sleutel tot de oplossing die past.

Vind je het lastig om dit in de praktijk toe te passen? Dat kan ik me voorstellen. Misschien zijn er dan wel mensen die dan jou een luisterend oor kunnen bieden en weet je daarna zelf de oplossing. Hoe je er ook mee omgaat, ik heb er alle vertrouwen in dat het je lukt!

Veel plezier 😉

 

[1] G. Lundberg & J. Saunders Lundberg: Problemen laten bij wie ze horen. Begrijpend leren luisteren zonder meteen te helpen.

Meer informatie over het boek vind je hier.